STOMATOLOGIA ESTETYCZNA
WYBIELANIE ZĘBÓW
Naturalny kolor zębów waha się od bieli, przez kość słoniową, po odcienie szaroniebieskie i żółtobrunatne.
Nierzadko się zdarza, że poszczególne zęby (u tej samej osoby) mają różne zabarwienie. Co wpływa na kolor zębów?
CHARAKTERYSTYKA
Przede wszystkim geny, które decydują o mineralizacji tkanek, ich składzie chemicznym, kolorze zębiny, grubości i odcieniu szkliwa. Niemałą rolę odgrywa też czas – z wiekiem bowiem ściera się szkliwo, a im cieńsza jest jego warstwa, tym bardziej prześwituje spod niej ciemniejsza tkanka zębiny. Ale znaczny wpływ ma również nasza dieta (barwniki w herbacie, czerwonym winie, jagodach, wiśniach), nawyki (palenie papierosów), przyjmowane leki (żelazo, niektóre antybiotyki) czy po prostu niestaranne mycie zębów.
Często wystarczy oczyszczenie szkliwa z nalotu i kamienia, by zęby od razu stały się jaśniejsze. Warto więc zacząć od wizyty u dentysty. Kamień nazębny można usunąć na kilka sposobów – mechanicznie, ultradźwiękami albo podczas zabiegu tzw. piaskowania. Po oczyszczeniu zębów warto jeszcze zrobić przegląd plomb. Te założone przed laty, kompozytowe, też ulegają przebarwieniom, a plomby amalgamatowe mogą zmieniać kolor szkliwa. Dlatego lepiej je wymienić na nowe, z materiałów o trwałym kolorze.
Wybielanie z użyciem nakładek można przeprowadzić także z pomocą stomatologa. Nakładki wykonuje się w gabinecie protetycznym według zrobionego wcześniej odcisku uzębienia, więc są one idealnie dopasowane. Lekarz dobiera też żel o odpowiednim stężeniu, ale wybielanie przeprowadza się w domu. Nakładki trzeba nosić 2 razy dziennie przez ok. 2 godziny albo zakładać na noc na 4 godziny. Takie wybielanie trwa do 4 tygodni.
Moda na białe zęby nie jest wymysłem ostatnich lat. Wybielania próbowano od wieków, uciekając się czasem do zadziwiających sposobów. Używano w tym celu np. popiołu drzewnego, sproszkowanego rogu jelenia, kredy, soli. Próbę czasu zwycięsko przeszła soda – jako wybielacza używały jej nasze babcie i matki, ale i dziś jest składnikiem niektórych past do zębów.
Zabiegi rozjaśniania zębów środkami chemicznymi są zarezerwowane jedynie dla osób powyżej 16. roku życia; nie powinni im poddawać się także epileptycy i kobiety w ciąży.
Po wybielaniu zwykle pojawia się nadwrażliwość zębów, ale ustępuje po upływie 1–2 dni.
Zęby martwe nie poddają się takiemu wybielaniu – trzeba je rozjaśnić od wewnątrz (preparat wybielający wprowadza się do kanału zęba).
Nie można wybielić również plomb i koron, więc może okazać się konieczna ich wymiana, aby całe uzębienie miało jednolity odcień.
Przez 2 godziny po zabiegu nie można jeść, a pić wolno wyłącznie wodę mineralną. Przez 2 doby należy stosować tzw. białą dietę – unikać napojów i pokarmów, które mogłyby zabarwić szkliwo (m.in. kawa, herbata, cola, soki owocowe, buraki, czerwona papryka, jagody). Nie wolno palić.
Efekt wybielania utrzymuje się do 2 lat. Aby spowolnić proces wnikania barwników w szkliwo, warto stosować pasty wybielające.
Wybielanie lampą
To metoda dobra dla niecierpliwych, bo wystarcza jeden zabieg, podczas którego można rozjaśnić zęby nawet o więcej niż 5 tonów. Trwa ok. godziny. Ponieważ preparat wybielający (zwykle nadtlenek mocznika i wodoru) ma znacznie wyższe stężenie niż ten do stosowania w domu, lekarz specjalnym środkiem ochronnym najpierw zabezpiecza dziąsła, a wokół szyjek zębów umieszcza gumową osłonę. Następnie nanosi na zęby (wszystkie albo tylko wybrane) wybielacz i naświetla lampą emitującą światło o określonej długości fal, które przyśpiesza działanie preparatu. Taki cykl powtarza się 2–4 razy w zależności od oczekiwanego efektu. Zabieg jest bezbolesny, ale przez następne 1–2 dni zęby są nadwrażliwe.
Wybielanie przez maskowanie
Najlepiej na wybielanie reagują zęby żółte. Zęby o odcieniu brązowym lub szarym albo o dużych przebarwieniach (zwykle w wyniku stosowania tetracykliny) mogą wybielić się nierównomiernie. Jeśli zachodzi takie prawdopodobieństwo, lepiej skorzystać z innej techniki poprawienia koloru zębów. Mogą to być licówki – cienkie płytki, najczęściej z porcelany, które przykleja się na przedniej powierzchni zębów. Może to być także żywica kompozytowa, której kolor jest dopasowany do koloru otaczających zębów – nakłada się ją na ząb, nadaje jej odpowiedni kształt, utwardza za pomocą specjalnego światła, a na koniec wygładza i poleruje.
źródło: https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/stomatologia/wybielanie-zebow-6-sposobow-na-biale-zeby-aa-dY9C-3EmU-1cz2.html