Pedodoncja

Raport przygotowany w 2016 roku ramach akcji "Chroń dziecięce uśmiechy" donosi, że aż 76% polskich dzieci ma problem z próchnicą. Co więcej, w prawie 40 procentach tych przypadków choroba dotyczy czterech lub więcej małych zębów. Inne badania, przeprowadzone również w 2016 roku przez lekarza dentystę Alicję Lisiakiewicz z Fundacji Wiewiórki Julii, pokazują dodatkowo, że aż 72,62 procent maluchów nie myje zębów wcale lub robi to nie dość dokładnie. I, niestety, te statystyki nie rosną wraz z wiekiem dzieci, przez co próchnica ma w Polsce nadal rozmiary epidemii.

Z czego może to wynikać? Na pewno m.in. ze złego przykładu idącego od rodziców. Raport z badania "Monitoring Jamy Ustnej" przeprowadzonego w 2016 roku na zlecenie Ministerstwa Zdrowia mówi, że średni czas szczotkowania zębów przez osobę dorosłą wynosi zaledwie 30 sekund, czyli o cztery razy krócej niż zalecają dentyści. Dodatkowo do stomatologa idziemy dopiero wtedy, gdy zaczyna nas boleć ząb, zupełnie zapominając o wizytach profilaktycznych, które powinny odbywać się co pół roku. W efekcie tego zapominamy również, że z dzieckiem należy iść do gabinetu już wtedy, gdy pojawi się u niego pierwszy ząb mleczny, który również trzeba odpowiednio, regularnie szczotkować.

Mianem endodoncji określa się dział stomatologii, zajmujący się diagnostyką oraz leczeniem schorzeń miazgi zębowej oraz tkanek okołowierzchołkowych. Podstawową metodą terapii jest leczenie endodontyczne, zwane również kanałowym. Przeprowadza się je za pomocą bardzo cienkich narzędzi piłujących oraz penetrujących, a także mikroskopów oraz endometrów. Pierwsze umożliwiają dentyście dokładną obserwację wnętrza komory zęba oraz kanałów, zaś drugie – pomiar ich głębokości. Ważnym elementem endodoncji jest również diagnostyka rentgenowska.

Pedodoncja to dziedzina, w której główny nacisk powinien być położony na profilaktykę, zapobieganie problemom mogącym wystąpić w dziecięcej jamie ustnej. Dotyczy to zwłaszcza zapobieganiu próchnicy, ale nie tylko. Podstawowe zabiegi profilaktyczne stomatologii dziecięcej to:

• lakierowanie - powlekanie małych zębów substancją zapewniającą długotrwałe dostarczanie fluoru do tkanki zębowej. Czynność tę należy regularnie powtarzać, gdyż po jednokrotnym lakowaniu preparat działa do kilkunastu godzin. Co ważne, takie rozwiązanie jest bardzo bezpieczne, gdyż uwalnia fluor wyłącznie do tkanki zębowej, nie ingerując w inne organy w organizmie;
• lakowanie - uzupełnienie bruzd (anatomicznie występujących zagłębień) obecnych na powierzchni zębów żujących (zarówno mlecznych, jak i stałych). Zabieg taki dość skutecznie zapobiega próchnicy. Zaznaczmy, że lakowanie specjalistycznym preparatem należy wykonać jak najszybciej po wyrżnięciu się zęba, kiedy jeszcze nie jest zainfekowany przez bakterie;
• fluoryzacja na łyżkach - umieszczenie sporej ilości preparatu z fluorem na łyżki, które następnie wkładane są do jamy ustnej małego pacjenta. Jako, że dziecko musi trzymać wspomniane łyżki w ustach nawet do kilkunastu minut, wykonywanie tego zabiegu zaleca się u dzieci mających minimum 8 lat.

Gdy jednak, mimo prawidłowej profilaktyki, w jamie ustnej dziecka pojawią się zmiany chorobowe, wtedy pedodoncja przychodzi z pomocą w postaci właściwego leczenia. Naszą szczególną uwagę, a w efekcie uwagę lekarza-stomatologa dziecięcego, powinny przykuć już małe białe plamki na zębach malucha, które sugerują demineralizację szkliwa. U dzieci leczenie zębów niemal zawsze przeprowadzane jest w znieczuleniu, które wykonuje się nie za pomocą tradycyjnej igły, a specjalistycznej karpuli. Stomatolog dziecięcy oczyszcza ubytek próchnicowy, następnie boruje ząb za pomocą wiertła, po czym zakłada na dno ubytku podkład, dzięki któremu miazga zębowa jest izolowana od plomby. Teraz przychodzi czas na założenie wypełnienia. W przypadku zębów stałych dentysta zawsze dobiera jego kolor do koloru zęba. Inaczej jest w przypadku zębów mlecznych, gdzie dziecko może często zdecydować o kolorze plomby, wybierając jeden z nawet dziewięciu odcieni, które  czasem posiadają w sobie dodatkowo brokat. Później pozostaje tylko sprawdzenie, czy kształt wypełnienia jest dostosowany do małego zgryzu.

Co jednak niezwykle ważne, przed pierwszą wizytą malca w gabinecie stomatologicznym, warto wybrać się z nim do pedodonty na wizytę adaptacyjną. Przeprowadzana jest ona już nawet dla 2-3-letnich dzieci, które dzięki niej zdecydowanie mniej będą się bały leczenia. Wspólnie z rodzicami na takiej wizycie malec ogląda całe wyposażenie gabinetu, o którym opowiada mu dentysta. Szczegółowo językiem dziecka zostaje omówione przeznaczenie poszczególnych urządzeń. Następny krok to sprawdzenie stanu małych ząbków, ich fluoryzacja (choć to nie zawsze) oraz krótkie poinstruowanie rodziców i dzieci o tym, jak należy pielęgnować małą jamę ustną.